Αισθανόμαστε πάντα έναν προστάτη, από το 1456 που ήρθε στην Κέρκυρα μέχρι σήμερα. Ποιος θα το πίστευε ότι το λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνα έφτασε σε ένα σακί με άχυρα μαζί με της Αγίας Θεοδώρας. Με αυτόν τον τρόπο τα έσωσε και τα δύο, ένας ιερέας λίγο πριν πάρουν οι Οθωμανοί την Πόλη. Τρία χρόνια περιπλανιόταν ώσπου κατάφερε να τα φέρει στην Κέρκυρα. Εδώ θα ήταν ασφαλή, αφού οι Βενετοί κρατούσαν μακριά τους Τούρκους από το νησί, κι έτσι Οθωμανού πόδι δεν το πάτησε.
Προστάτης ήταν και είναι παντοτινά για μας ο Άγιος Σπυρίδωνας που τα θαύματά του είναι μέρος της κερκυραϊκής ιστορίας και παράδοσης. Δυο φορές έχει σώσει το νησί από την πανώλη, μία από πείνα και μία από τους Τούρκους.
Αυτά είναι τα μεγάλα θαύματα.
Τα μικρά τα ξέρει κάθε σπίτι, κάθε άνθρωπος που ο Άγιος του έκανε τη χάρη που ζήτησε ή που τον παρηγόρησε από κάποια συμφορά. Άγιο τον λέμε οι Κερκυραίοι και ξέρουμε ποιον από όλους τους Αγίους εννοούμε.
Στις επετείους των θαυμάτων του, τελούμε λειτουργίες και λιτανείες. Η ουρά του κόσμου που πάει να τον προσκυνήσει γεμίζει την πλακάδα από τη μία και το καντούνι από την άλλη.
Οι τηγανίτες.
Η πιο κοσμική, γιορτινή και ατμοσφαιρική γιορτή του Αγίου όμως είναι η 12η Δεκεμβρίου, τότε που γιορτάζουν και όλοι οι Σπύροι και οι Σπυριδούλες, που δεν είναι λίγοι!
Οι δρόμοι γεμίζουν κόσμο, μεγάλους και παιδιά, οικογένειες, ζευγάρια, παρέες, τυλιγμένους στα παλτά τους για λίγες ή μάλλον για πολλές τηγανίτες. Τηγανίτες, έτσι λέμε τους λουκουμάδες στην Κέρκυρα.
Τα παλιότερα χρόνια, τις πουλούσαν ένα ή δύο μαγαζιά στην πόλη, κοντά στην εκκλησία του Αγίου, σε χάρτινες σακούλες και συνήθως οι νοικοκυραίοι τις έφερναν στο σπίτι για όλη την οικογένεια. Φυσικά σε πολλά σπίτια τις έφτιαχνε η νοικοκυρά. Με τα χρόνια έγινε όμως παράδοση να βγαίνουν όλοι από τα σπίτια τους για τις τηγανίτες.
Σε όλη την πόλη κοχλάζουν μεγάλες κατσαρόλες με λάδι, από όπου βγαίνουν αφράτες και πωλούνται στο χέρι ή για το σπίτι χιονισμένες από άχνη, μελωμένες ή ακόμα και με σοκολάτα. Στην αρωματισμένη πόλη από τη λαχταριστή ζύμη που τηγανίζεται, οι περισσότεροι ψωνίζουν δώρα για όσους γιορτάζουν και ψώνια για το σπίτι που την άλλη μέρα έχει γιορτή! Κάθε σπίτι έχει γιορτή γιατί κάθε σπίτι έχει έναν Σπύρο. Αλλά ακόμα κι αν δεν έχει, όλοι επισκέπτονται τουλάχιστον έναν Σπύρο ή μια Σπυριδούλα ή βγαίνουν έξω να το γιορτάσουν.
Στο Λιστόν.
Στο Λιστόν την παραμονή του Αγίου και την ημέρα η ατμόσφαιρα είναι γιορτινή, μουσικές και γκλιν-γκλιν από ποτήρια που τσουγκρίζουν ακούγονται από παντού. Ειδικά εάν ο καιρός είναι καλός η γιορτή του Αγίου αποτελεί τον χαρμόσυνο προθάλαμο των Χριστουγέννων.
Στο Liston Gastrotheque φέτος θα γιορτάζαμε την πρώτη γιορτή του Αγίου Σπυρίδωνα στον ανανεωμένο μας χώρο! Θα είχαμε φροντίσει για εμπνευσμένα cocktails και λαχταριστά πιάτα. Ίσως να φτιάχναμε και λουκουμάδες. Σίγουρα θα έπαιζαν μουσικές οι αγαπημένοι μας DJs και η χαρά θα κράταγε ως τις πρώτες πρωινές ώρες!
Μα φέτος τ’ Αγιού είναι αλλιώς…
Υποσχόμαστε να ζήσουμε τη γιορτή τις ημέρες εκείνες που θα είμαστε ασφαλείς. Τις ημέρες που θα μπορούμε να αγκαλιαστούμε. Που θα γελάσουμε όλοι μαζί. Που θα ζήσουμε ξανά όπως ξέρουμε στην αγαπημένη μας πόλη, στο αγαπημένο μας Λιστόν.
Χρόνια πολλά σε όλους με τρεις ευχές: Υγεία, Υγεία, Υγεία!